Variable selection

در این روش ابتدا ضرایب تمامی متغیرهای توضیحی صفر می‌کند و سپس متغیر توضیحی را انتخاب می‌کند که بیشترین همبستگی را با متغیر پاسخ داشته باشد. حال ضریب متغیر را به گونه ای افزایش می‌دهد که متغیر دومی همبستگی اش با باقیمانده ها نسبت به همبستگی متغیر اولی با باقیمانده ها بیشتر شود . حال دو ضریب داریم و ضرایب را به گونه ای افزایش می دهیم که یک متغیر سومی همبستگی بیشتری با باقیمانده‌ی متغیرهایی که تا کنون وارد مدل شده اند داشته باشد. این کار را تا جایی ادامه می‌دهیم که تمام متغیرها وارد مدل شوند که در این روش باعث می‌شود مدل نهایی متغیر کمتری داشته باشد و بعضی از ضرایب مدل نیز صفر برآورد می‌شود. از مزایای آن هم این است که به اندازه ی انتخاب فروارد سریع است و اگر دو متغیر تاثیر یکسانی بر پاسخ داشته باشد به یک میزان تقریبا برابری ضرایب آن افزایش پیدا می‌کند و زمانی که تعداد متغیرهای توضیحی بیشتر از مشاهدات باشد موثر است چرا که با صفر برآورد کردن بعضی از ضرایب تعداد مجهولات را کم می‌کند.